یه کوچولو از زیست:
1- آنزیم های محدود کننده به طور طببیعی در باکتری ها وجود دارند این آنزیم ها به توالی کوتاه و ویژه ای (جایگاه تشخیص انزیم) متصل میشوند وسپس dna را در برخی نقاط برش می دهد.
2- در هر جایگاه تشخیص دو پیوند فسفو دی استر شکسته می شود.
3- هر قطعه ای حاصل از برش انزیم محدود کننده که خود دو رشته ای هستند رشته ی تکی از نوکلیوتید ها را در انتهای خود دارند هر کدام از این تک رشته ها مکمل هستند و میتوانند دوباره از طریق پیوند هیدروژنی به هم متصل شوند به همین خاطر به انها انتهای چسببنده می گویند.
4- آنزیم ecori توالی GAATTC را میشناسد و سپس پیوند فسفو دی استر را بین دو نوکلیو تید A و G در هر رشته میشکند.
چون نقطه برش در دو رشته جایگاه تشخیص مقابل هم نیست در قطعات حاصل انتهای چسبنده ایجاد می شود.
5- توالی نوکلیوتیدهای چسبنده حاصل از انزیم AATT, ecori است.
pm4
